Uvek zeleni venac od borovih grančica ne samo da krasi dom, već donosi mir, porodičnu atmosferu i radost. Svaka nova upaljena sveća dodatno pojačava iščekivanje praznika, a u mnogim domovima okuplja članove porodice oko stola, u razgovoru i zajedničkom iščekivanju božićnih dana.
Poreklo adventskog venca
Iako danas mnogi povezuju adventski venac sa religijom, njegova tradicija nije prvobitno religioznog karaktera. Osmislio ga je Johann Wichern (1808–1881), protestantski sveštenik iz Severne Nemačke, kao pedagoški alat za decu u njegovoj brizi. Njegova ideja bila je da deci skrati vreme čekanja do Božića i nauči ih da broje dane do praznika.
Prvi venac bio je napravljen od starog točka od kola, sa šest crvenih i četiri bele sveće. Oko 1860. godine počeo je da se ukrašava borovim granama. Tradicija se prvo širila u protestantskom severu Nemačke, da bi tek posle jednog veka zauzela svoje mesto i u katoličkim regionima – u obliku sa četiri sveće. Tri sveće bile su tradicionalno ljubičaste, dok je četvrta, namenjena „nedelji radosti“, bila roze. Danas se najčešće koristi crvena boja, a prva sveća se pali upravo danas, označavajući početak adventa.
Simbolika i značenje
- Borove grančice simbolizuju život i nadu.
- Četiri sveće označavaju četiri nedelje adventa i četiri strane sveta.
- Kod nekih ljudi venac u kružnom obliku simbolizuje povezanost sa Zemljom, dok crvene sveće donose radost i toplinu doma.
Osim tradicionalnih borovih grančica, adventski venac se može napraviti i od drugih vrsta zelenila – tuja, kleka, eukaliptus, bršljan, pa čak i začinskog bilja poput žalfije, timijana ili ruzmarina, što može doprineti i prijatnoj aromi i zaštiti od prehlade.
Paljenje prve sveće danas označava početak adventa i prazničnog iščekivanja. Adventski venac je više od ukrasa – on spaja tradiciju, lepotu i porodičnu atmosferu, simbolizuje nadu, radost i zajedništvo. Bilo da ga pravite sami ili ga kupite, venac unosi duh praznika u svaki dom i postaje centar pažnje u ovom posebnom periodu godine.